Alpini 'n bataja
Un
fila
dl'àutr,
seurto
da 'n bòsch
ëd
pin
e
s'ambricolo
dzora
'n cit
senté,
ch'a
va su a zigh-zagh,
an mes
ai ciaplé
combin
che carià,
van spedì, son Alpin.
Bzògna
rivé
là, al valich
ëd
confin
dnans
al nemis,
për
podèj-lo
fermé.
Scòpia
la bataja,
ai pé
dij
giassé,
j'Alpini
cedo pa,
van vers
sò
destin.
Tante,
tròpo,
cole piume strompà,
tròpi
giovo për
la strà
dlë
stèile
ch'a
van sercand
ël
paradis
'd Cantor.
An
val
e al pian, mare, prego malsoà;
al
matin
an Dòm,
visco 'd candèile,
midaje
e atestà
pasio
pa
sò
dolor.
Lote
e
guère,
porto mach mòrt
e sagrin,
a
fan finta 'd nen,
coj-là
sël
cadreghin!.
